Opis spawania metodą TIG

Opis spawania metodą TIG

Na czym polega spawanie TIG?

Spawanie metodą TIG (Tungsten Inert Gas) polega na wytwarzaniu łuku elektrycznego za pomocą nietopliwej elektrody wolframowej w osłonie gazu obojętnego (dwutlenek węgla (CO2), argon(Ar), hel(He) lub ich mieszaniny). Często spotyka się (głównie w USA) oznaczenie GTAW (Gas Tungsten Arc Welding).

Łuk spawalniczy występujący między nietopliwą elektrodą a materiałem spawanym topi powierzchnię materiału. W spawaniu TIG nie jest konieczne stosowanie materiału dodatkowego, ponieważ spawane elementy można łączyć przez przetopienie rowka spawalniczego. Jeśli jednak jest stosowany materiał dodatkowy, wprowadza się go ręcznie, a nie za pomocą uchwytu spawalniczego tak jak w metodzie MIG/MAG. Z tego powodu przy wykorzystaniu metody TIG używa się uchwytu spawalniczego o zupełnie innej konstrukcji.
Spoiwo zwykle jest dostępne w postaci drutu (pręta) o długości 1m i odpowiednio dobranej średnicy.

Proces spawania TIG odbywa się w otoczeniu gazu ochronnego chemicznie obojętnego, najczęściej argonu lub helu, wypływającego z dyszy uchwytu elektrodowego. Gaz osłonowy chroni spoinę i elektrodę przed utlenieniem, ale nie ma wpływu na proces metalurgiczny.

 

Schemat spawania metodą TIG

Spawanie metodą TIG - schemat

Spawanie TIG w skrócie:

Po zbliżeniu elektrody wolframowej (nietopliwej!) do spawanego materiału (materiał łączony) pojawia się łuk elektryczny, który topi materiał oraz doprowadzane obok uchwytu spoiwo TIG (pręt metalowy) tworząc płynne jeziorko spawalnicze. Po oddaleniu się łuku jeziorko spawalnicze krzepnie tworząc trwałe złącze. Poprzez uchwyt spawalniczy i jego dyszę gazową doprowadzany jest stale gaz osłonowy, który chroni roztopiony metal przed oddziaływaniem atmosfery.
Uchwyty mogą być chłodzone cieczą (jak pokazano na schemacie) - chłodziwo jest doprowadzane do uchwytu i pracuje w obwodzie zamkniętym z chłodnicą.
Do elektrody wolframowej doprowadzane jest napięcie za pomocą przewodu prądowego wychodzącego od źródła prądu (spawarki).

 

Cechy użytkowe metody spawania elektrodą nietopliwą TIG

Zalety metody TIG:

  • uniwersalna metoda - można spawać prawie wszystkie metale i stopy, we wszystkich pozycjach,
  • możliwość spawania cienkich blach - od około 0,5mm,
  • wysoka jakość i czystość spoiny,
  • łatwa kontrola nad jeziorkiem spawalniczym, ilością ciepła i materiału dodatkowego,
  • całkowity brak rozprysku ciekłego metalu,
  • łatwość manualnego opanowania spawania przez spawacza,
  • możliwość zmechanizowania i zautomatyzowania metody.

Wady metody TIG:

  • niewielka prędkość spawania, mała wydajność, szczególnie przy grubszych elementach,
  • jakość spoin zależna od umiejętności spawacza,
  • przed spawaniem należy koniecznie usunąć korozję,
  • niedostosowana do spawania elementów o dużej grubości,
  • praca jonizatora, służącego do zajarzania łuku spawalniczego, może być źródłem zakłóceń pracy innych urządzeń elektronicznych.

Zastosowanie metody TIG

Spawanie metodą TIG umożliwia uzyskanie spoiny niezwykle czystej i wysokiej jakości. W procesie nie powstaje żużel, co eliminuje ryzyko zanieczyszczenia spoiny jego wtrąceniami a gotowa spoina praktycznie nie wymaga żadnego czyszczenia. Metoda TIG jest najczęściej stosowana do spawania stali nierdzewnych i innych stali wysokostopowych oraz takich materiałów jak  aluminium, miedź, tytan, nikiel i ich stopów.

Spawanie TIG jest wykorzystywane między innymi do spawania rur i rurociągów oraz cienkich blach. Jest stosowane w różnych gałęziach przemysłu, m. in. spożywczym, chemicznym, samochodowym, lotnictwie.

Produkty polecane